وی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: در واقع اسکلت و درونمایه سینمای ما فریاد از بی سوادی می زند و وقتی این سینما در مجموع بی سواد است نمی توانیم انتظار تولید آثار شاخص و ارزشمند در آن را داشته باشیم! بی سوادی که میان سینماگران وجود دارد برای این است که بخش اعظمی از آن ها اهل مطالعه و تحقیق و پژوهش و جستجوگری برای ارتقای خویش از منظرهای مختلف اندیشه ای، آرمانی و... نیستند.

داور چهل و یکمین جشنواره بین المللی فیلم فجر در همین راستا یادآور شد: این در حالی است که در زمان های نه چندان دور سینمای ایران سرشار از فیلمسازان دغدغه مند و با مطالعه بود. حتی بسیاری از فیلمسازان ما که نظر فرمی آثار قابل تأملی ساختند و فیلم های شان ماندگار شد و مورد توجه قرار گرفت دارای مطالعه بودند؛ فیلمسازانی مانند درویش، تقوایی، کیمیایی، مهرجویی و حاتمی کیا از جمله این افراد بودند.

فهیم تأکید کرد: این ها اگر امروزه همچنان آثار اولیه شان در یادها مانده و خاطره ساز شده اند به دلیل آن است که اهل کتاب خواندن، مطالعه و تحقیق و پژوهش جدی بودند. این ها افرادی بودند که قبل از فیلمساز شدن هرچه کتاب بود را بلعیده بودند! افرادی مانند کیمیایی قبل از فیلمساز شدن شان اغلب رمان ها و کتاب های مشهور جهانی را خوانده بودند و تردیدی نیست که پشت فیلم های خوب شان مطالعه وجود داشته است.

این منتقد سینما سپس با تأکید بر اینکه امروزه بی سوادی در سینما موج می زند تصریح کرد: لمپنیزم حاکم بر سینما که بنیان کن است و در ابتدا باعث از هم گسیختگی سینما و کاهش ارزش های سینما شده به دلیل حضور سینماگرانی است که از حرف زدن شان تا بقیه نشانه های مختلف شان نشأت گرفته از بی سوادی و عدم مطالعه است.

وی متذکر شد: ما وقتی اغلب فیلم های خوب دنیا را بررسی می کنیم متوجه می شویم که بیشترشان اقتباسی هستند یعنی فیلمسازان شان با ادبیات قرابت و سنخیت داشته اند. نویسندگان این آثار دائم در حال کتاب خواندن و مطالعه بودند و همین باعث شده تا سطح شان ارتقا پیدا کند.

این کارشناس فرهنگی در ادامه این گفتگو با بیان اینکه فیلم های نازل و سطحی که بر ذائقه زودگذر مخاطب سوارند ناشی از سازندگانی هستند که برای اندیشه و هنر ارزشی قائل نیستند تأکید کرد: این افراد به همین جهت تن به ساخت این نوع کارها می دهند در صورتی که باید بدانند سینما نباید صرفاً سرگرمی ایجاد کند.

فهیم خاطرنشان کرد: البته که وجه سرگرمی هم در سینما مهم است اما این سرگرمی باید دراماتیک ونمایشی باشد نه بر اساس هیجان و تیترهای نازل که مرتب باز تولید می شوند و بیشترشان بر اساس مطالب فضای مجازی و جوک های پایین تنه ای و گرایش های لمپنی به تولید می رسند ک رسماً نشان از بی سوادی و کم دانشی کارگردانان و تهیه کنندگان شان است.

وی افزود: مگر تهیه کننده ای در سینمای ما وجود دارد که صاحب اندیشه باشد و ما به عنوان نظریه پرداز بتوانیم به آن ها اتکا کنیم؟ ما معتقدیم باید فیلم مفرح تولید شود اما لااقل این فیلم ها جزو آثاری باشند که ارزش دو بار دیدن را داشته باشند.

فهیم در پایان این گفتگو افزود: نباید شک کرد که رابطه فیلم خوب و کتاب اثبات شده است و این دو در کنار هم می توانند منجر به خروجی قابل توجه و ماندگار شوند. اما متأسفانه خیلی از فیلمسازان اصلاً دنبال کتاب نیستند! شاید نهایتاً کتاب های انگیزشی که این روزها مد شده را مطالعه کنند اما ادبیات غنی را نمی شناسند و وقتی تهیه کننده با این منابع فاصله دارد بی شک باعث افت و نزول جدی سینما می شود.